فَذَٰلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ [١٠٧:٢]

او همان کسی است که یتیم را با خشونت می‌راند،

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ [١٠٧:٣]

و (دیگران را) به اطعام مسکین تشویق نمی‌کند!

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ [١٠٧:٤]

پس وای بر نمازگزارانی که...

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ [١٠٧:٥]

در نماز خود سهل‌انگاری می‌کنند،

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ [١٠٧:٦]

همان کسانی که ریا می‌کنند،